“Yazı yazmak hevesi bende ezelî bir hastalık şeklinde başlamıştı. On yaşımda iken küçük dimağımda büyük hülyalar canlanırdı. Yalnızlıktan nihayetsiz bir haz duyardım. Büyük bir alâka ile dinlediğim masallar, hikâyeler muhayyilemi gittikçe inkişaf ettiriyordu.”

Yolu İstanbul’dan geçmeyen ya da İstanbul hayaliyle yanıp tutuşmayan imparator, tüccar, entrikacı, soytarı, komutan, din adamı, büyücü, filozof, bilgin, gezgin, şair, ressam, yazar, gazeteci, maceracı, turist, denizci, korsan, cani, defineci, arkeolog, bilim insanı, kâşif, mucit, fedai, evliya, aziz, bürokrat, mimar var mıdır? Yoktur!

Biz fark ya da kabul etmesek de veyahut onu görmezden gelsek de zihnimizde bizi yönlendiren, kararlar aldıran, sorgulatan ve belki de pişmanlık duyduran ya da köşeye sıkıştıran sesler vardır. O sesler bizim ya gizli kalanlarımızdır ya da gizli kahramanlarımız.